Duygu ile olgunlaşmış bir müzisyen: Bregovic

Goran Bregovic ve O’nun Düğün ve Cenaze Orkestrası, Cleveland ve Austin’den sonra ilk kez Los Angeles’ta sahne aldı. Konser, bugün San Francisco, Nob Hill Masonic Center’da ve son olarak da 23 Haziran’da Seattle, The Moore Theatre’da tekrarlanacak. 

University of California Los Angeles (UCLA) Live, uluslararası takdir toplamış ve müzik, dans, tiyatro alanında öncü isimleri yıllardır Los Angeles halkı ile buluşturuyor. Royce Hall, belki de en büyük, en ihtişamlı dünya müzik grubunu dün ağırladı.

Bu yılki organizasyonu duyduğumda, UCLA Live’in basın ve halkla ilişkiler sorumlusu Robin Rauzi ile temasa geçtim. Turkish Journal adına basın bölümünde konseri izleme daveti aldım.

4 parça klasik yaylı sazlar orkestrası, 6 kişilik koro ve iki Bulgar kadın vokalist ile Goran Bregovic ve onun Düğün ve Cenaze Orkestrası, Los Angeles’ı adeta salladı.

O bir film bestecisi ve rock müzisyeni olarak eklektik, karizmatik stili ile dünya çevresinde kazandığı ünü hak ediyor. Balkan müziği simgesi Goran Bregovic, Avrupa çingene geleneğinin müziğini bizimle tanıştıran isimlerden biri.

İlk solo albümü “Alkohol” den bir çok parçanın yer aldığı konserde anladım ki her türlü ruh hali için bir tema yakalanmış.

Komünist dönemlerin en büyük rock’n roll şöhreti olan Bijelo Dugme zamanlarından bu yana çağdaş bir besteci olarak sağlam adımlar ile yoluna devam ediyor.

Müzik evrensel bir dil 

Bu gece Amerika kıtasında olmayan bir müziği çaldı ama herkesle iletişim kurabildi.

“Düğün ve Cenaze Orkestrası” Bregovic ile çalışmadan önce düğünler ve cenazeler için çalıyormuş. Cenazeden sonra ölen kişinin en sevdiğı şarkının çalınmasının adet olduğu bir yerden geldikleri için cenazelerde ve düğünlerde çalmakta uzmanlaşmış müzisyenlerin konsere kattığı olağanüstü tat tartışılmazdı.

Bazen dansa bazen hüzne çağıran müziği kadar, kemanlar, klarnetler, tulumlar, davullar, gitarlar, akordeonlarla bir cümbüş havası yaratan orkestrası ile coştuk.

Her yaş grubundan, farklı milletten seyirci, konseri keyifle izledi. Türk seyircilerin çokluğu da şaşırtıcı değildi. Konserin son yarım saatinde herkes ayakta dans ediyordu. Halay çekenler neredeyse piste çıkacaktı. Bregovic bir yandan içkisini yudumlarken, bir yandan da bu coşkudan memnun, müziğini yaptı. Seyirci ile bol bol şakalaştı. İki saat süren müzik şöleni sonrası sıra veda etmeye geldiğinde sahneden ayrılan Bregovic ve orkestrası seyircinin isteğini kırmadı ve yeniden karşımızdalardı. Yaklaşık kırkbeş dakika daha sahnedeydiler.

59 yaşında. Annesi bir Sırp, babası Hırvat, eşi Bosnalı bir müslüman; kendisini milliyetiyle tanımlamayan bir isim o. Can Dündar, bir söyleşide nereli olduğunu sormuştu “Osmanlı’nın eski bir vilayetindenim” diye espri ile cevap vermişti.

O dünya çapında bir müzisyen… 

16 yaşına kadar konservatuarda klasik keman eğitimi almış. Felsefe ve sosyoloji okumuş. Son sınıfta stajyer olarak Marksist felsefe dersleri vermiş. Sonra 16’sında klasik eğitimi boşverip Yugoslavya’nın en iyi rock grubu “Beyaz Düğme”yi kurmuş, “En çok kız tavlayanlar gitar çalanlardı” demiş ve gitara dönmüş. O yaşta büyük bir üne ve zenginliğe kavuşmuş. Hasta düşene kadar rock konserleri vermiş. Sonra 1989’da yönetmen Emir Kusturica için “Çingeneler Zamanı” filmine yaptığı müzikle bütün hayatı ve kariyeri değişmiş. Hayalini kurduğu Adriyatik kıyısındaki eve taşınmış. 1993’teki “Arizona Rüyası”nı, 1995’te “Yeraltı” izledi. Filmdeki şiirsel, vurucu, güçlü müzikler Bregoviç’e hak ettiği şöhreti kazandırdı. Savaş sonrası Bregoviç Saraybosna’yı terk etti. 1992’den beri Bregoviç’in eşi ve 3 çocuğu Paris’te yaşıyor. Kendisi, “Düğün ve Cenaze” orkestrası ile her gün dünyanın başka bir köşesinde konser veriyor.